Het poortgebouw

Het poortgebouw werd in 1801 gesloopt. Hoewel er destijds werd bepaald dat de noordmuur alleen tot op de hoogte van de ringmuur mocht worden afgebroken, tonen negentiende-eeuwse afbeeldingen en foto’s hier toch een duidelijke bres in de muur. De poort waardoor de bezoeker aan de noordzijde het terrein binnen de ringburcht betreedt, is dan ook grotendeels nieuw. Alleen aan de westzijde is de poort nog gedeeltelijk origineel en zijn er zelfs resten van de sleuven van het valhek aanwezig. Met het valhek kon de toegang worden afgesloten. Voor het overige is een nieuwe poort gebouwd met als belangrijkste doelstelling de bres in de muur te dichten.

De verdieping die op oude afbeeldingen duidelijk te zien is, werd dus niet terug gereconstrueerd, hoe belangrijk deze ook was voor het functioneren van het poortgebouw in de Middeleeuwen. De verdieping was immers noodzakelijk vanwege het mechaniek van het valhek dat ergens naar toe moest worden opgetrokken. En het moest worden bediend, en dat kon alleen van boven uit. De vondst van een stortkoker en bijbehorende beerkelder hebben uitgewezen dat de verdieping van het gebouw van een gemak was voorzien. De prent die J. van de Velde in 1616 maakte, suggereert zelfs dat het poortgebouw bekroond was met kantelen.

De fundamenten van het achter de doorgang gelegen poortgebouw, die tijdens opgravingen in 1933 aan het licht kwamen, werden tijdens de restauratie van 1953 nieuw opgemetseld.

Aangezien de voorzijde van het poortgebouw recht is, en niet meegaat met de ronding van de ringmuur, gaat het hier waarschijnlijk niet om het eerste poortgebouw ter plekke.

Aan de oostzijde van het grote poortgebouw is mogelijk een zijstuk van een ouder poortgebouw bewaard gebleven, dat al vrij vroeg moet zijn vervangen.

Bron: Bezoekersgids van Teylingen

 

 

< — >